ΥΜΝΟΣ!

Ελλάδα ! χρυσοστέφανη και τιμημένη χώρα ! οι μεγαλόχαροι θεοί επάνω σου αγρυπνούνε και φεύγουν απ' τον Όλυμπο για να ξεκουραστούνε στη γη σου τη βραχόσπαρτη, γιατί εδώ πέρα βρίσκουν πως πιό πολύ με τους θεούς ο άνθρωπος ταιριάζει, γιατί εδώ πέρα η προσευχή πιό γκαρδιακή ανεβαίνει, ακούγεται γλυκύτερη των ποιητών η λύρα, και το καθάριο το νερό και το ξανθό το μέλι και το χιλιάκριβο ποτό που διώχνει τις φροντίδες προσφέρονται μ' αγνότερη ψυχή στους αθανάτους, και τις εικόνες των θεών σκαλίζουν οι τεχνίτες πλέον πιστά κι αληθινά στο μάρμαρον επάνω που την κρατάει ανάλαγγη τη φωτερή του ασπράδα. Εδώ τα πάντα ευγενικά θεϊκά πλασμένα πάντα.