ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ

Από επιστημονική άποψη, «Ειδωλολατρία» είναι η κάθε λατρεία του Θείου που χρησιμοποιεί «είδωλα» δηλαδή συμβατικά απεικάσματα των Θεών υπό μορφή εικόνων, αγαλμάτων ή συμβόλων. Αυτή είναι βέβαια η μόνη σοβαρή μέθοδος για προσέγγιση του Θείου αφού διαφορετικά, δίχως ορατές μορφές και απεικονίσεις για την ερμηνεία των απρόσιτων και απρόσωπων θεϊκών όντων γίνεται αδύνατο να κατανοήσει ο άνθρωπος το παραμικρό. Για αυτό και οι περισσότεροι χριστιανοί, ασκούν και αυτοί την «Ειδωλολατρία» έχοντας συνειδητοποιήσει τα αδιέξοδα του ανεικονισμού (μόνο που απαιτήθηκαν ποταμοί αίματος στις γνωστές αλληλοσφαγές «εικονομάχων» και «εικονολατρών» για να το συνειδητοποιήσουν). Οι όροι «ειδωλολάτρης» και «Ειδωλολατρία» χρησιμοποιήθηκαν ωστόσο με καθαρά υβριστικό τρόπο από τη χριστιανική πολεμική εναντίον των Ελλήνων, προς χλευασμό και απαξία της Θρησκείας των ευφυών και ελευθεροπρεπών προγόνων μας. Οι πρώϊμοι μισέλληνες χριστιανοί «Πατέρες», παντελώς ανήμποροι ν' αντιπαρατεθούν λογικά στη φιλοσοφική σκέψη και ανίκανοι να μεταλλάξουν την ισχυρή θρησκευτικότητα του Ελληνικού Έθνους, προσπάθησαν να τη γελοιοποιήσουν, κατηγορώντας τους προγόνους μας ότι προσκυνούσαν τάχα τα υλικά των απεικονίσεων (πέτρες, μάρμαρα, πηλό, ξύλα κ.λ.π.). Πέραν του ότι δεν εγνώριζαν οι δυστυχείς το γνωστό «δεν είναι πρέπον στους Έλληνες το προσκυνείν», ήσαν και παντελώς ανόητοι σε αυτή την πολεμική τους, αφού εύκολα αποστομώθηκαν από τον φιλόσοφο Κέλσο («Αληθής Λόγος») που τους πληροφόρησε ειρωνικά ότι γνωρίζουν οι Εθνικοί πολύ καλά από ποιο υλικό είναι οι απεικονίσεις των Θεών τους, αλλά απλώς τυγχάνει να είναι οι απεικονιζόμενοι και όχι αυτές (δηλαδή οι απεικονίσεις) το αντικείμενο της λατρείας. Ωστόσο, ο πραγματικός ορισμός της «Ειδωλολατρίας» από την Εκκλησία, δεν είναι αυτός που παρουσιάζουν προς τα έξω για το αμόρφωτο ποίμνιό τους. Μετά τους «Τρείς Ιεράρχες» τους, οι Θεοί μας δεν θεωρούνται «ανύπαρκτοι», αλλά, αντίθετα, υπαρκτές οντότητες που τάχα αντιμάχονται τον Τζεσούα και τον Ιαχωβά. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο, οι χριστιανοί προσβάλλουν χυδαία την Εθνική Θρησκεία μας, τους Εθνικούς Θεούς μας και τα Εθνικά θρησκευτικά μας σύμβολα, βρίζοντάς τα ως τμήματα μίας υποτιθέμενης δαιμονολατρίας.