ΘΕΟΙ ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ.

ΘΕΟΙ: εκ του ρήματος "θέω" (=κινούμαι ταχέως)/Σχετίζεται και με τις λέξεις "Θέτω","Θωρώ","Θωρούμαι","θεωρώ". Οι Θεοί αποτελούν διαφορετικές εκφάνσεις και εκφράσεις ή επίπεδα συνειδητότητας του Νού,της Ψυχής και του Σώματος, καταστάσεις "ούσσες" στον κόσμο των αρχέτυπων ιδεών και "απούσσες" στον κόσμο των αισθητών. Δηλαδή,η αντίληψη είναι κάτι το όν,αναφορικά με την ουσία της,εφ'όσον υπάρχει,ανεξάρτητα αν μιλάμε για χημικές-νευρικές λειτουργίες του εγκεφάλου ή μεταφυσικές διεργασίες της Ψυχής. "ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ" ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΤΕΚΑΡΤ. Τώρα,ως προς το περιεχόμενό του και το είδος του,ο Νούς είναι πάντα εν δυνάμει-εφ'΄όσον δεν μπορεί να συλλάβει πλήρως το χρόνο εντός του,παρά ένα φάσμα του στο παρελθόν και το μέλλον-. Ο Νούς,διαφέρει από άτομο σε άτομο,δεδομένου ότι κυριαρχούν μέσα σε κάθε άνθρωπο διαφορετικού είδους δυνάμεις,δυνατότητες,ικανότητες,εντυπώσεις,χαρακτηριστικά και αντίληψη ΄πάνω στην σύλληψη των αισθήσεων πάνω στα αισθητά(βλ "ορισμούς φιλοσοφίας" πάνω στην Ετερότητα και το Διυποκειμενικό Αντικειμενισμό.) Ο Νούς λοιπόν αποτελεί το ΟΝ που διερευνά το "ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ" σε μια αντίθετη κατάσταση,εντός του "ΜΗ ΟΝΤΟΣ".Η βάση αυτή αποτελεί και τη σχέση δομής του αισθητού κόσμου: ΟΝ - ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ - ΜΗ ΟΝ Πρωτόνιο - Νετρόνιο - Ηλεκτρόνιο